Η Rachel ήταν 23 χρονών.
Υπερασπιζόταν το σπίτι μίας οικογένειας Παλαιστινίων στη Γάζα με το σώμα της από ένα Ισραηλινό τανκ…
Το τανκ πέρασε από πάνω της.
Η Rachel ήταν 23 χρονών…
“Σου έκλεισα δύο προσκλήσεις για απόψε στο όνομα “Cyberella”" μου είπε η Μάρω.
“Θα ‘ρθουμε” της απάντησα.
Η Δήμητρα ήταν εκπληκτική…!
Έπαιζε την Rachel.
Η Μάρω, σαν φάντασμα, μια ιδέα, η ιδέα της μητέρας της Rachel, γλιστρούσε στη σκηνή με τρόπο μοναδικό.
Τα κορίτσια μας είπαν την ιστορία αυτής της έφηβης κοπέλας, μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου της και από τα γράμματα που έστελνε στους γονείς της.
“Την Rachel Corrie” πρέπει να την μάθει όλος ο πλανήτης”, είχα διαβάσει κάπου σε μία συνέντευξη της Μάνια Παπαδημητρίου, της σκηνοθέτης του έργου.
Συμφωνώ Μάνια, πρέπει να την μάθουν όλοι…
Το χειροκρότημα ήταν δυνατό…
Σαν να χώραγε σε αυτό το ισχυρό χειροκρότημα η ερμηνεία των κοριτσιών αλλά και η Rachel.
Νομίζω πως ο κόσμος χειροκροτούσε την Rachel, το κορίτσι που έδωσε τη ζωή του, στεκούμενη εκεί μπροστά στο σπίτι της οικογένειας… αντιστεκόμενη με ασπίδα την ίδια.
Βγήκαμε βουρκωμένοι από την αίθουσα…
Σας ευχαριστούμε από τη ψυχή μας κορίτσια….
http://cyberella.info/wordpress/?p=1260
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου