Το όνομά μου είναι Rachel Corrie 2010

Ένα έργο βασισμένο στα ημερολόγια και τα emails της Rachel Corrie που επιμελήθηκαν οι Alan Rickman και Katharine Viner.







Μία αληθινή ιστορία. Μία παράσταση που απαγορεύτηκε στη Νέα Υόρκη. Ένα θέατρο ντοκουμέντο που «μιλάει» την αλήθεια. Πόσο κοστίζει άραγε κάτι τέτοιο; Για τη Rachel κόστισε μία ζωή… Μία 23χρονη κοπέλα που βρήκε το θάρρος να περάσει στην απέναντι όχθη και να δει την αλήθεια της άλλης πλευράς με τα δικά της μάτια… Την αλήθεια του παλαιστινιακού λαού που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σε απόγνωση…

Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή; Ήταν πολύ διαφορετική από όλους εμάς; Πώς είναι ένας άνθρωπος που κάνει την υπέρβαση; Δεν έχει φίλους; Δεν πηγαίνει σε bar; Δεν ερωτεύεται; Δεν ακούει Magnetic Fields;
 

«Βρίσκομαι στην Παλαιστίνη εδώ και δύο εβδομάδες και μία ώρα και ακόμα δεν βρίσκω τις λέξεις για να περιγράψω αυτά που βλέπω. Τίποτα δεν θα μπορούσε να με έχει προετοιμάσει για την πραγματικότητα της κατάστασης εδώ. Απλώς δεν μπορείς να το φανταστείς αν δεν το δεις…» 
 
Rachel Corrie 2003 


 


«Υπάρχουν έργα που γίνονται για το θέατρο. Υπάρχουν, όμως και έργα που γίνονται στο θέατρο, για να μας κινητοποιήσουν να πάρουμε θέση σε ζητήματα που έχουμε συνηθίσει να προσπερνάμε, γιατί «έτσι ορίζουν οι καιροί». Το έργο «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Πρέπει, απλώς, να παίζεται, για να μαθαίνει ο κόσμος τι συμβαίνει και δε γίνεται γνωστό.
Το θέατρο είναι πάντα μια πράξη πολιτική, αλλά το θέατρο ντοκουμέντο είναι κάτι περισσότερο από αυτό: είναι ένα είδος ακτιβισμού, στοχεύει, και μερικές φορές το πετυχαίνει, στο να μην ξεχνάμε αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί και να μην επαναπαυόμαστε μέσα σ’ ένα σύστημα, επειδή απλώς μας έχει δεχθεί… Οφείλουμε οι άνθρωποι της τέχνης να δείχνουμε αυτό που μένει ανοιχτή πληγή στον κόσμο και η Λωρίδα της Γάζας είναι μια ανοιχτή πληγή.
Για μένα η Rachel Corrie είναι μία σύγχρονη Anna Frank και τα emails της είναι το ημερολόγιό της». 

Σημείωμα Σκηνοθέτιδας 



 

«Κάποιοι μιλούν για καταστροφή και άλλοι για ελπίδα.
Κάποιοι βλέπουν τις ειδήσεις και άλλοι γίνονται η είδηση.
Κάποιοι μιλούν και άλλοι πράττουν.
Κάποιοι εμμένουν στο «εγώ» και άλλοι γίνονται «εμείς».
Κάποιοι ονειρεύονται και άλλοι ξυπνούν για να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα.Εμείς επιλέγουμε.
Αντί να γκρινιάζουμε για το σκοτάδι, ας ανάψουμε ένα κερί...» 

Σημείωμα Μεταφράστριας












 


Συντελεστές
 









Μετάφραση: Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάρω Αγρίτη
Σκηνικά: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Φωτισμοί: Αλέκος ΑναστασίουΕπιμέλεια Κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Video: Αγγέλα Δεσποτίδου

Φωτογραφίες: Θάνος Χόνδρος
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Επιμέλεια έκδοσης: Xαρά Σωκράτους, Βιολέττα Μαλάμου
Υποστήριξη επικοινωνίας: Γιώργος Κάλτσας, Μάνος Καπερώνης & Εταιρεία Familia

Παίζουν: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη

Κριτικές Παράστασης

Στέλιος Κούλογλου – tvxs.gr
«Μια από τις καλύτερες στιγμές του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα.»
http://tvxs.gr/node/51061
 
 
Ιωάννα Μπλάτσου – protagon.gr
«Οι γυναικείες ερμηνείες της σεζόν.»
«Ρεσιτάλ υποκριτικής σε απαιτητικούς ρόλους που σημάδεψαν τη θεατρική χρονιά από 15 + 2 κορυφαίες ηθοποιούς.»
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_13/06/2010_404013


Έφη Μαρίνου – Ελευθεροτυπία
«Η ιστορία μιας θυσίας – Αντιπολεμικό μανιφέστο.»
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=131197


Γιώργος Βιδάλης – Ελευθεροτυπία
«Το όνομά μου είναι μνήμη.»
«…σε ρεαλιστική κι απέριττη σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου…»
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=156846


Αστερόπη Λαζαρίδου - Το Βήμα της Κυριακής
«Ακτιβισμός σημαίνει φως.»
«…μια ενσάρκωση που ώρες ώρες θυμίζει μετενσάρκωση.»
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=67&artid=312686&dt=31/01/2010

 
Αστερόπη Λαζαρίδου - Το Βήμα
«Από την Άννα Φρανκ στη Ρέιτσελ Κόρι.»
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=311891&ct=4&dt=27/01/2010


Δημήτρης Πετιμεζάς - SevenArt
«Η σκηνοθέτρια, Μάνια Παπαδημητρίου, έκανε πράξη την τραγωδία στην πιο καθαρή της μορφή.»
http://www.sevenart.gr/news-detail.php?catid=9&id=93

 
Στέλλα Χαραμή – Ελεύθερος Τύπος
«Η Μ. Παπαδημητρίου επενδύει στην ιστορία της Ρέιτσελ αλλά δεν εστιάζει «στην ταύτιση με το πρόσωπο όσο στη σημασία των λόγων και των έργων της». Για να το πετύχουν σκηνοθέτις και ηθοποιός επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αφηγηματικό τοπίο, μιμούμενες σχεδόν τους κανόνες του αρχαίου δράματος. Επικουρικά, εισάγουν ένα δεύτερο πρόσωπο επί σκηνής, την ηθοποιό Μάρω Αγρίτη, που επιτελεί ρόλο ενδιάμεσου μεταξύ ηρωίδας και θεατών. Με τη βοήθεια των κειμένων της Ρέιτσελ η Δήμητρα Σύρου κατορθώνει να υπερνικήσει με αξιοσημείωτο πάθος το μιθριδατισμό του θεατή σε τραγικές διηγήσεις εμπόλεμων ζωνών.»


Ιωάννα Μπλάτσου – protagon.gr
«…θα χαρώ πολύ αν αυτή η νέα ηθοποιός με τη χαρακτηριστική σκηνική ευαισθησία και τα πυρακτωμένα μάτια τιμηθεί με το επερχόμενο Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Της αξίζει.»
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=69&smid=379&ArticleID=1707&reftab=60&t=%CE%9B%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE:-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B7


Κατερίνα Σφοντούρη - in2life
«Θεατρικό μανιφέστο για την ειρήνη.»
«Ικανό να συγκινήσει ακόμη και τους πιο «σκληρούς» θεατές, το έργο είναι «γροθιά στο στομάχι».»
http://www.in2life.gr/culture/theatre/articles/178766/article.aspx

 
Ειρήνη Σαγιά – Ποντίκι Art
http://www.topontiki.gr/articles/view/4555 

Βιογραφικά Συντελεστών


Νάνσυ Τρικκαλίτη

Aπόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Τμήμα Θεατρολογίας και Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Πολλές εργατoώρες διδασκαλίας και κάμποσα σεμινάρια θεάτρου την έπεισαν ότι αγαπά το Θέατρο όσο και τη Γλώσσα. Η Rachel είναι το δεύτερο θεατρικό έργο που μεταφράζει. Διδάσκει ξένες γλώσσες και θεατρική αγωγή πιστεύοντας ότι και τα δυο ανοίγουν παράθυρα στη Ζωή! Θα ήθελε να είναι και ηθοποιός, αλλά τελικά όλος ο κόσμος είναι μια Σκηνή! 

Μάνια Παπαδημητρίου

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Αρχ. Τμήμα του  Παν/μίου Αθηνών και στη Δρ. Σχολή του Θ.Τ. Καρόλου Κουν.

Συνεργάστηκε  με πολλά θεατρικά σχήματα από  το 1983 ως σήμερα: Θέατρο  Τέχνης, Θεατρικός Οργανισμός Σκηνή, Θ.Ο. Εποχή, Αμόρε, Απλό Θέατρο, ΚΘΒΕ, Εθνικό Θέατρο, Θίασος Ξ. Καλογεροπούλου, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Λαμίας, Ρόδου κ.α. με σκηνοθέτες όπως: Κάρολος Κουν, Γ. Λαζάνης, Μ. Κουγιουμτζής, Λ. Βογιατζής, Στ. Φασουλής, Β. Παπαβασιλείου, Μ. Λυμπεροπούλου, Ρ. Πατεράκη, Γ. Χουβαρδάς, Α. Αντύπας, Π. Βούλγαρης, Μιχ. Κακογιάννης, Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς, Στ. Ντουφεξής, Β. Κυρίτσης, Ν. Μαστοράκης, Ν. Χατζόπουλος.

Έχει παίξει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα κλασικού ρεπερτορίου: Σαίξπηρ, Μπρέχτ, Τσέχωφ, Γκολντόνι, Μαριβώ, Μολιέρος, Λόρκα, Φερνάντο Ντε Ρόχας, Τέννεση Ουίλιαμς, Ο’ Νήλ, Μπριάν Φρίελ κ.α., τραγωδίες  και αρχαίες κωμωδίες.

Πήρε το βραβείο Κοτοπούλη για Α’ γυναικείο ρόλο με το «Γάλα» του Β. Κατσικονούρη (σκηνοθ. Ν. Μαστοράκης, 2005) και το βραβείο Α’ γυν. ρόλου στον κινηματογράφο για την ταινία «Θα το Μετανιώσεις» της Κ. Ευαγγελάκου (2001).

Από το 1998 διδάσκει υποκριτική σε δραματικές σχολές (Αρχή, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κούν)

Από το 2001 ασχολείται με τη σκηνοθεσία:

«Άκου τι λέει», Άλεκτον 2001, σε κείμενα Μπέκετ,

«Νικαράγουα Περιστατικό 315», Θ. Νέου Κόσμου 2004

«Το Χαμόγελο της Γιαγιάς», Θέατρο Πορεία 2003

«Ο Άλλος  Θάνατος της Ιωάννας της Λωραίνης», Θ. Μεταξουργείο 2005

«Ου Μοιχεύσεις», Εθνικό Θέατρο Πειραματική Σκηνή 2006

«Το μοιρολόι της Φώκιας», 2005 σε διηγήματα του  Παπαδιαμάντη

«Μ’ ένα  καράβι φορτηγό», περιοδεία σε νησιά 2006-07 και συμμετοχή στο Διεθνές  Φεστιβάλ της Τυφλίδας το φθινόπωρο του 2007

«Νευροοδύσσεια», Θέατρο Τέχνης 2008 – 2009

«Ο Βασιλιάς Πεθαίνει», Θέατρο Τέχνης 2009 – 2010 

Πάρης Μαντόπουλος

Έχει σπουδάσει  χορό και υποκριτική με τον Peter Ryan, τον Steeve Paxton (developer of Contact Improvisation), αυτοσχεδιασμό με την Α. Λύρα και κλασικό μπαλέτο με τον Δ. Καμινάρη.  Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής "Αρχή". Έχει συμμετάσχει σε performances στην Ελλάδα, Ρωσία (Μόσχα, Αγ. Πετρούπολη), στη Γεωργία, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Κούβα (Αβάνα, Σάντα Κλάρα, Σαντιάγκο), στην Αμερική (Ουάσιγκτον, Μαϊάμι), στον Καναδά (Μόντρεαλ, Οττάβα, Τορόντο), στη Γαλλία, στη Ρουμανία, στο Ισραήλ κ.α. σε χορογραφίες - σκηνοθεσία Peter Ryan, Α. Λύρα κ.ά. Έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Μέγαρο Μουσικής ως χορευτής. Έχει πάρει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές παραγωγές ως ηθοποιός και χορογράφος. Είναι δάσκαλος λατινοαμερικάνικων, παραδοσιακών και λαϊκών χορών. Διδάσκει κινησιολογία στις Δραματικές Σχολές "Αρχή - Νέλλης Καρρά" και "Μοντέρνοι Καιροί". 

Άρτεμις Θεοδωρίδη

Η αρχιτεκτονική  της πορεία ξεκίνησε το 1996. Έκανε  τις σπουδές της στο Oxford Brookes University και στο Bartlett (UCL). 

Άρχισε την καριέρα της στην Αγγλία όπου και συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικό γραφείο πάνω σε ποικίλα έργα μικρής κλίμακας. Επέστρεψε στην Αθήνα το 2002 οπότε και συνέχισε να εμπλουτίζει την εμπειρία της δουλεύοντας σε αρχιτεκτονικά γραφεία στην Αθήνα μέχρι το 2006 οπότε και δουλεύει ανεξάρτητα ενώ από το 2008 συνεργάζεται με τους αρχιτέκτονες Φρύνη Γιαννοπούλου και Martin Bull στην ομάδα Listening Device.

Επίσης έχει συμμετάσχει σε ποικίλους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς όπως:

το 2008 με τους Listening Device για το διεθνή διαγωνισμό ιδεών που διοργάνωσε ο αρχιτεκτονικός σύλλογος της Κύπρου για το κυπριακό περίπτερο για την 11η Μπιενάλε αρχιτεκτονικής στην Βενετία. Η συμμετοχή αυτή επιλέχτηκε και εκτέθηκε στην έκθεση. 

Αγγέλα  Δεσποτίδου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και μοντάζ. Από το 1994 δραστηριοποιείται  στον χώρο του μοντάζ. Από το 2000 έως  το 2004 έργάστηκε ως βοηθός μοντέρ στο Λονδίνο δίπλα σε σημαντικούς  δημιουργούς. 'Εχει μοντάρει μικρού μήκους ταινίες, ντοκυμαντέρ, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες μεγάλου μήκους όπως το "CCTV" του Βασίλη Κατσίκη, τη "Χρυσόσκονη" της Μαργαρίτας Μαντά και το "45μ2" του Στράτου Τζίτζη. 

Αλέκος  Αναστασίου

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ηλεκτρονικά και κινηματογράφο. Από το 1984 εργάζεται στον κινηματογράφο και  την τηλεόραση. Ως διευθυντής φωτογραφίας έχει συνεργαστεί σε ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, σε πολλές τηλεοπτικές σειρές για τα κρατικά και ιδιωτικά κανάλια, καθώς και σε πολλές ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές και  ντοκιμαντέρ.  Από το 1990 εργάζεται και στο θέατρο ως σχεδιαστής φωτισμών. Έχει συνεργαστεί σε 330 θεατρικές παραγωγές σε παραστάσεις που δόθηκαν σε θέατρα της Αθήνας από κρατικές και ιδιωτικές σκηνές και σε φεστιβάλ θεάτρου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Mεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Μ. Βολανάκη, Τ. Μπαντή, Γ. Λαζάνη, Μ. Κουγιουμτζή, Στ.Λιβαθηνό, Ν. Μαστοράκη, Κ. Αρβανιτάκη, Β. Μυριανθόπουλο, Π. Φιλιππίδη, Θ. Αμπαζή, Στ. Τσακίρη, Γ. Κακλέα, Κ. Τσιάνο, Τ. Βουτέρη, Μ. Λυμπεροπούλου, Γ. Ιορδανίδη, Αθ. Καραγιαννοπούλου, Ε. Γκονζάλες, Κ. Κωνσταντόπουλο, A. Bαγενά. Έχει, επίσης, «φωτίσει» και 80 περίπου παραστάσεις χορού. Έχει βραβευτεί  τέσσερις φορές με το βραβείο κοινού για το περιοδικό Αθηνόραμα. 

Θάνος Χόνδρος

Απόφοιτος της  Γυμναστικής Ακαδημίας του Πανεπιστημίου  Βασίλ Λέφσκι και κάτοχος Master με τίτλο «Αθλητισμός επιδόσεων Αντισφαίρισης». Φοίτησε για δύο έτη (2002-2004) στη Σχολή Φωτογραφίας του Δήμου Ζωγράφου με καθηγητή το  Νίκο Δημολίτσα, ενώ από το 2002 έως το 2003 παρακολούθησε  σεμινάρια ασπρόμαυρης καλλιτεχνικής φωτογραφίας στο Φωτογραφικό Κύκλο του Πλάτωνα Ριβέλη, του οποίου υπήρξε ενεργό μέλος την περίοδο 2004-2005. Φωτογράφισε τις παραστάσεις «Ο Βασιλιάς Πεθαίνει» και «Διωγμένος»  που σκηνοθέτησε η Μάνια Παπαδημητρίου. Επένδυσε το ημερολόγιο του εκδοτικού οίκου «Ίων» με 16 προσωπικές φωτογραφίες. Έχει λάβει μέρος στη φωτογραφική έκθεση του Δήμου Ζωγράφου (2003), στο 9^Ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών Διαρροές (2006) και στη διεθνή έκθεση Booze Cooperativa με θέμα «Le Soudage» (2007). Έχει πραγματοποιήσει προσωπικές εκθέσεις στη Δημοτική Αγορά («Παρουσίες», 2009), στο Φεστιβάλ Εναλλακτικής Σκηνής στο θέατρο Εντροπία (2006), στη Σόφια της Βουλγαρίας («Επαίτες», 2000) και στην Καρδίτσα (1999). 

Μάρω  Αγρίτη
Απόφοιτη του Πανεπιστημίου Πειραιά και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στο marketing από το University of Bath της Αγγλίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρρά το 2008. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις  devised theater, σε κινηματογραφικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, και σε video για την τηλεόραση και το θέατρο. Παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης κειμένων, και μαθήματα φωνητικής.

Δήμητρα Σύρου

Γεννήθηκε στα  Χανιά. Σπούδασε και δούλεψε ως Microsoft Software Solution Developer. Είναι αριστούχος απόφοιτη της δραματικής σχολής «Αρχή» της Νέλλης Καρρά το 2008. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις χοροθεάτρου με τον Πάρη Μαντόπουλο, σε παραστάσεις devised theater, σωματικού θεάτρου και παιδικές παραστάσεις και έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες μικρού μήκους. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Dance & Theater Contact Improvisation με τον Πάρη Μαντόπουλο, σεμινάρια αυτοσχεδιασμού, σωματικού & ακροβατικού θεάτρου και φωνητικής. Ήταν αθλήτρια ενόργανης & ρυθμικής γυμναστικής, κολύμβησης και βόλεϊ.

Επίσημη Πρεμιέρα 1/2/2010

Πρέσβης της Παλαιστίνης κ. Σαμίρ Αμπού Γκαζάλε - Εκπρόσωπος Τύπου κ. Μούσταφα Ελ Αζούζ